Om 6:30 uur legden we aan. Ik was vroeg wakker en bekeek het vanaf ons balkon.
Het is elke keer weer grappig om te zien wat een activiteiten loskomen als het schip aanlegt.
Eerst worden de trossen gespannen. Dan gaat de deur vooraan open en komen de trappen te voorschijn. Het aankomst- en vertrekpunt wordt dan verder aangekleed met partytenten, soms zelfs met planten.
Ook gaan dan enkele hotemetoten aan boord. Afhankelijk van de procedures, maar meestal na een minuut of 15, gaan de eerste gasten van boord, het lijkt dan net een mierennest, zeker van onze hoogte en afstand tot de voorsteven, dat uitzwermt. Ze volgen ook allen min-of-meer hetzelfde pad (net als mieren doen) naar de uitgang.
En dan droogt de eerste stroom op totdat de excursiegroepen van boord gaan. Weer hetzelfde beeld.
Vandaag viel op dat er veel politie/bewaking op de been en in touw was. Wij hebben daar eigenlijk geen last van, maar viel op.
Wij hadden thuis al besloten om Réunion op eigen kracht te verkennen. We liggen hier tot 17:00 uur, dus tijd zat. De excursies boden niet al teveel en tegen forse tarieven.
Tegen 10 uur van boord. We sliepen een klein beetje uit. Maar ook de stomaverzorging neemt alles met elkaar toch ook de nodige tijd. Van opstaan tot vertrek (wassen, kleden, stomaverzorging, ontbijt) rekenen we 2 uur. Dus soms houdt dat in, vroeg uit bed! Daarbij moet ik elke nacht minstens 2 keer legen, dus een lange nachtrust zit er voor mij vooralsnog niet in.
Maar een vakantie als deze geeft alle ruimte om dat te compenseren.
Enfin, tegen 10:00 uur van boord, met de shuttlebus naar de ingang van het haventerrein.
Daar konden we kiezen uit een trip naar een grote stad, liggen alle aan de kust, met OV kost ca. € 40 per persoon heen en terug. Taxi huren is mogelijk, praat je over tarieven hier rond de € 300 voor ca. 6 uur. Tarieven liggen alle vast, geen onderhandeling op mogelijk. Het huren van een auto is mogelijk, kost ruim € 100 per dag. Of met een lokale gids op stap. Met 4 personen kost dat dan € 50 pp, dus € 100 per stel. Wij makten vrij snel deze laatste keuze.
Een Brits echtpaar was vrij snel gevonden die hetzelfde wilden doen.
We zijn naar Salazie geweest. Een klein plaatsje in de bergen. Onderweg langs de waterval Niagara gegaan. Voor Réunion wellicht een forse waterval na hevige regen, maar het verdient de naam Niagara niet. De echte Niagara hebben we gezien, dat is natuurgeweld! Onderweg, zowel heen als terug diverse keren gestopt om foto’s te maken.
We zijn ook op plekken geweest, daar kom je met de MSC excursie niet. Veel te zwaar om te belopen of klimmen.
In Hell Bourg hadden we een uur voor onszelf. Dus e.e.a. bekeken, foto’s van typisch Creoolse woningen/gebouwen gemaakt. Ook wat kleine souvenirs gekocht.
Was erg leuk. Hier werd ‘s middags een privétuin opengesteld. Je loopt dan langs allerhande soorten planten waardoor je je echt in de tropen waant. Ook kon je een typisch huis uit de koloniale tijd, qua inrichting, bekijken.
Zowel heen als terug reden we langs een nieuwe weg in aanbouw. Moet over 2 jaar afzijn en deze verbindt de haven (La Possession) met de hoofdstad St. Denis. Deze weg wordt vrijwel volledig in zee gebouwd. De huidige kustweg is in het cycloonseizoen gevaarlijk door de zee aan de ene kant en de hoge bergen aan de andere kant. Bij zeer onstuimig weer wordt de weg afgesloten omdat deze overspoeld wordt door de zee. En ook van de bergen komt dan het nodige water met takken en rotsen. Daar hebben ze over een paar jaar dus minder last van met die nieuwe weg.
Onderweg vertelde de gids desgevraagd over het eiland. Maar veel is gelijk aan Frankrijk. Immers het is overzees gebied, met een gouverneur. Je waant je in Frankrijk. Komt door de borden langs de weg, de winkels (alle grote supermarkten (Carrefour, Darty, L’Clerc, Decathlon) zijn hier gevestigd. Komt ook door de verkeersborden en tekens. Het toerisme wordt steeds belangrijker, zeker in de zomer. Een belangrijk exportprodukt is het suikerriet, zowel voor de suiker als de lokale brandy.
Van ca. december tot ca. april is het cycloonseizoen. Harde wind en heel veel regen. Het eiland is dan ook behoorlijk groen.
In de industrie neemt werkgelegenheid af. Er is weinig misdaad.
Ook weinig spectaculaire dieren, eigenlijk vooral de kameleon en de gekko. We zagen ze helaas niet. Zoals de dodo voor Mauritius van belang is, geldt dat op Réunion voor de gekko. Deze is ook in het wapen van het eiland opgenomen.
De gids was uit zichzelf minder spraakzaam dan die van gisteren. Daarbij sprak hij niet heel goed Engels. Maar al met al kregen we de info die we vroegen. En hij liet ons mooie plekjes zien.
Op Mauritius is het vooral fijn toeven op witte zandstranden. Deze zijn er niet op Réunion. Vanwege haaiengevaar is zwemmen in zee niet mogelijk. Dat moet je dan doen in de diverse lagunes. Daarbij heb je hier eigenlijk alleen zg. zwarte stranden van vulkaanzand.
Op Réunion is een nog werkende zg. schildvulkaan. D.w.z. dat deze 2 tot 3 keer/jaar zijn lava langs de helling laat lopen. Het is geen vuurspuwende vulkaan met rots, hete lava en vooral gruis en stoom (zoals een paar jaar geleden wel plaatsvond op IJsland).
Vooral voor de natuur en temperatuur moet je naar Réunion gaan. Een vliegreis rechtstreeks van Parijs neemt 11 uur, dus vanaf Amsterdam zal dat ongeveer net zo lang zijn. Naar Johannesburg/Pretoria vliegen neemt ca. 3 uur.
Réunion is een eiland, net als St. Maarten voor de laatste orkaan van september jl., waar we nog wel eens terug willen keren. St. Maarten voor met name de verschillende stranden. Réunion voor de afwisselende natuur.
We hadden een fijne dag!
Rond 16:15 uur weer terug op het schip. Eerst wat te eten gehaald, vruchtjes en patat. Het verse fruit raakt op. De vruchtjes komen jammer genoeg steeds meer uit blik. Smaakt anders maar nog steeds lekker hoor.
Daarna in de hut geluierd. Ik belde met Heerenveen, even horen hoe het was.
Verder appcontact gehad met onze kids.
Rond 17:30 zijn we aan het laatste stukje van onze cruise begonnen. Nog 3 zeedagen en dan gaan we wilde dieren kijken.
Na het eten nog een kaartje gelegd met Irmgard en Marianne. Vooral bijgepraat over de wederzijdse ervaringen. Marianne en Irmgard hadden een geweldige ervaring in de helicopter. Ze lieten foto’s zien, ook van de kratermond. Ze vlogen daar over heen. Verder vlogen ze langs de bergen, door kloven. Magnifieke vergezichten. Zij gaven aan dat alleen deze ervaring al het gedoe van te voren waard was. ‘Dat nemen ze ons niet meer af’, zo was hun mening. Ze waren rond de middag weer terug op het schip. Iets anders ondernemen was de tijd niet waard. Dus hebben ze uitgerust. Uiteindelijk waren ze ook een van de eersten die vanochtend van boord gingen.
Helaas deed de rust hun zo veel goed dat ze na een spannend potje op de laatste partij de beslissing forceerden. Morgen komt voor ons hopelijk een herkansing.
